شیر و سایر فرآورده‌های لبنی سرشار از مواد مغذی از جمله پروتئین‌ها، کربوهیدرات ها، ویتامین ها، کلسیم، فسفر، منیزیم، پتاسیم و روی هستند. به همین دلیل حذف لبنیات مساوی است با حذف گروه زیادی از ویتامین ها و مواد معدنی مورد نیاز بدن. پزشکان حتی به افرادی که قرص کلسیم و ویتامین مصرف می‌کنند، تاکید می‌کنند که به بهانه مصرف ویتامین‌ها از خوردن شیر غافل نشوند چون قرص‌ها قادر به تامین همه این مواد مغذی نیستند. افرادی که رژیم می‌گیرند نیز باید شیر و ماست را در رژیم غذایی خود بگنجانند. در غیر این صورت خیلی جدی با مشکلاتی مانند ریزش مو، آسیب‌پذیری ناخن‌ها، دردهای عضلانی و پوکی استخوان مواجه می‌شوند.

شیر کامل:

هر فنجان شیر کامل گاو بدون کاهش میزان چربی آن، شامل 8 گرم چربی، 8.5 درصد مواد جامد شیر بدون چربی و 88 درصد آب است و چون هیچ یک از اجزای طبیعی شیر حذف نشده این نوع شیر سرشار از پروتئین طبیعی، چربی، کلسیم، و ویتامین D است.

شیر کم چرب یا بدون چربی:

در حالی که یک فنجان شیر کامل ۱۵۰ کالری دارد، یک فنجان شیر ۱ درصد چربی دارای ۱۱۰ کالری و شیر بدون چربی فقط ۸۰ کالری دارد. شیر بدون چربی همه فواید غذایی شیر کامل را دارد و منبع خوبی از پروتئین، کلسیم، ویتامین و مواد معدنی ، بدون چربی اشباع و کالری بالاست. البته ممکن است جذب برخی ویتامین ها به دلیل حذف چربی شیر کاهش یابد.

شیر بدون لاکتوز:

افرادی هستند که به علت عدم ترشح آنزیم لاکتاز در روده بزرگ به قند شیر یا همان لاکتوز حساسیت دارند. افرادی که دچار عدم تحمل لاکتوز هستند، اگر شیر معمولی بنوشند دل درد می‌گیرند و گازی در معده‌شان ترشح می‌شود که آزاردهنده است. شیر بدون لاکتوز تولید می‌شود تا این افراد از کلسیم موجود در شیر محروم نمانند.

شیرهای طعم دار:

برخی افراد از بو و طعم شیر طبیعی خوش‌شان نمی‌آید. به همین دلیل از نوشیدن شیر امتناع می‌کنند. شیرهای طعم‌دار با ترکیبات میوه ای مانند شیر توت فرنگی، شیر طالبی، شیر موز و… متناسب با ذائقه این گروه از افراد تولید می‌شوند. در خانه نیز می‌توانید شیر معمولی را با هویج یا انواع میوه ترکیب کنید تا علاوه بر برخورداری از ویتامین‌های موجود در شیر، از مزه و بوی آن نیز لذت ببرید.
نکته: توجه داشته باشیدکه بهتر است شیر را با چای یا قهوه ترکیب نکنید! درست است که چای و قهوه به تنهایی برای بدن فوایدی دارند، اما ترکیب آنها با شیر مانع جذب موثر کلسیم موجود در شیر می‌شود.

شیر غنی شده:

شیر غنی شده، شیری است که به آن مقداری از ویتامین ها یا مواد معدنی مثل ویتامین D یا کلسیم اضافه شده باشد. به همین دلیل شیر غنی شده نسبت به شیر معمولی، ارزش تغذیه ای بالاتری دارد.

شیر پاستوریزه،استرلیزه و هموژنیزه:

تفاوت شیرهای پاستوریزه و استرلیزه در مدت زمان ماندگاری آنها است. شیرهای پاستوریزه را بیش از ۲ یا ۳ روز نمی‌توان نگهداشت چون در جریان پاستوریزه کردن میکروب‌های بیماری‌زا در این شیر کشته شده‌اند اما میکروب‌های عامل فساد از بین نرفته‌اند.
شیرهای استرلیزه با حرارت بیشتری میکروب‌زدایی می‌شوند در نتیجه دیرتر فاسد می‌شوند. حتی تا قبل از باز شدن در شیر، می‌توان آنها را بیرون از یخچال هم نگهداشت اما نکته مهم این است که در جریان استرلیزه شدن علاوه بر میکروب‌های موجود در شیر، بخشی از مواد مفید و ویتامین‌ها نیز نابود شده است.
شیرهای هموژنیزه سفیدترند و طعم بهتری دارند. راحت‌تر هضم می‌شوند. به همین دلیل برای کوکان گزینه مناسبی هستند. این شیرها چرب‌ترند اما لایه خامه در سطح شیر تشکیل نمی‌شود. چربی در شیر محلول است و در صورت تکان دادن هم دلمه نمی‌شود. تنها ایراد این شیرها این است که به دلیل روند و حساسیت مراحل تولید قیمت بالایی دارند و البته در مقابل نور آفتاب به شدت حساس هستند.

بهترین زمان برای نوشیدن شیر: